เป็ด ความตาย และดอกทิวลิป :
หนังสือนิทานผู้ใหญ่ ที่บอกเล่าความสัมพันธ์ ระหว่าง ‘ความเป็น’ และ ‘ความตาย’ ได้อย่างลึกซึ้ง สงบงาม
เรื่องมันมีอยู่ว่า…
เป็ดสังหรณ์ใจมานานแล้ว “เธอเป็นใคร…แอบตามฉันมาทำไม”
“ดีจริงที่เธอสังเกตเห็นฉันแล้ว ฉันคือความตาย”
เป็ดสะดุ้ง “แล้วตอนนี้เธอจะมาเอาตัวฉันไปหรือ”
“เผื่อไว้ก่อน…” ความตายตอบ “ฉันอยู่ใกล้เธอมาตลอดชีวิต”
“เผื่อไว้ก่อนหรือ”
“ใช่ เผื่อเกิดอะไรขึ้นกับเธอ เผื่อเป็นหวัดงอมแงม เผื่อเกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครรู้ล่วงหน้าหรอก”
“ตอนนี้เธอมาจัดการให้เกิดเรื่องหรือ” เป็ดถาม
“ชีวิตย่อมเกิดอุบัติเหตุได้ เป็นไข้หวัดก็ได้”
เป็ดไม่อยากคิดถึงเรื่องนั้นเลย แค่คิดก็ขนลุกซู่
ความตายยิ้มอย่างเป็นมิตร
ถามลืมไปสักครู่ว่าเขาเป็นใคร เขาก็นิสัยดี ดีจริงๆ นะ เป็ดรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ
“เราไปลงสระน้ำกันไหม” เป็ดถาม
น่าแปลก ที่ความตายกลัวเรื่องนี้ สักพักหนึ่ง ความตายก็ยอมรับว่า เขาไม่ชอบดำผุดดำว่าย “ขอโทษนะ แต่ฉันต้องออกจากที่เปียกๆ นี่ละ”
“หนาวหรือ” เป็ดถาม “จะให้ฉันช่วยทำให้เธออบอุ่นขึ้นหน่อยไหมล่ะ”
ไม่เคยมีใครเสนออะไรเช่นนี้แก่เขามาก่อนเลย
เช้าวันรุ่งขึ้น เป็ดตื่นก่อน “ฉันยังไม่ตายนี่” เธอสะกิดสีข้างของความตาย “ฉันยังไม่ตายนะ”
ความตายผงกหัวขึ้น “ยินดีด้วยนะ”
“ถ้าฉันตายไปแล้วล่ะ” เป็ดยังคงเซ้าซี้ต่อ
“ฉันก็จะไม่ได้นอนตื่นสายน่ะซี” ความตายหาว
“เป็ดบางตัวบอกว่า เราจะกลายเป็นนางฟ้าไปนั่งบนก้อนเมฆแล้วก้มมาดูโลก”
“ก็เป็นไปได้” ความตายพูด “เธอมีปีกพร้อมแล้วนี่”
“แต่เป็ดบางตัวว่า ใต้ดินลึกลงไปมีนรกที่เราจะถูกย่างถ้าเป็ดเป็ดชั่ว”
“พวกเป็ดช่างเล่าเรื่องน่าทึ่ง เรื่องพวกนี้ใครจะรู้ได้”
“อ้าว เธอเองก็ไม่รู้เลยหรือ” เป็ดถามอย่างไม่เชื่อ
ความตายได้แต่มองเธอ
“วันนี้เราจะทำอะไรกันดี” ความตายถาม
“วันนี้เราไม่ไปสระน้ำ” เป็ดตอบ “เราไปทำเรื่องน่าตื่นเต้นจริงๆ กันดีกว่า”
“ปีนต้นไม้ไหมล่ะ”
ทั้งสองเห็นสระน้ำอยู่เบื้องล่าง สระน้ำช่างนิ่งสงบ และ หงอยเหงา
“ถ้าฉันตายก็จะเป็นอย่างนี้นี่เอง สระน้ำจะอยู่เดียวดายโดยไม่มีฉัน” เป็ดเอ่ยขึ้น
บางครั้งความตายก็อ่านใจได้ “เมื่อเธอตาย สระน้ำจะไม่มีอีกต่อไป อย่างน้อยก็สำหรับเธอ”
“แน่ใจหรือ” เป็ดถาม
“แน่ใจที่สุด” ความตายตอบ
“ค่อยโล่งใจหน่อย ที่ฉันไม่ต้องอาลัยอาวรณ์ถึงสระ เมื่อ…”
“…เมื่อเธอตายแล้วไงล่ะ” ความตายพูดมันออกมาอย่างง่ายดาย
“เราลงกันดีกว่า ต้นไม้ทำให้คิดแปลกๆ” เป็ดขอลง
สัปดาห์ต่อมา ทั้งสองไปสระน้ำน้อยครั้งลงทุกที ส่วนใหญ่จะนั่งอยู่ในพงหญ้า คุยกันน้อยมาก
เมื่อลมหนาวพัดแทรกขน เป็ดตัวสั่นเป็นครั้งแรก
ค่ำวันหนึ่ง เป็ดบอกแก่ความตายว่า “ฉันหนาว ช่วยทำให้ฉันอบอุ่นสักหน่อยได้ไหม”
ปุยหิมะโปรยปรายในสายลม
ความตายมองดูเป็ด เธอไม่หายใจแล้ว นอนแน่นิ่ง
เขาลูบขนยุ่งสองสามเส้นให้เรียบ แล้วอุ้มเป็ดไปที่แม่น้ำใหญ่ บรรจงวางเธอลงน้ำแล้วผลักเบาๆ เขามองตามเธอไปอีกนาน ครั้นเป็ดลับสายตาไปแล้ว ความตายสะเทือนใจเล็กน้อย
ทว่าชีวิตก็เป็นเช่นนั้น
หนังสือ : เป็ด ความตาย และดอกทิวลิป ผู้เขียน : โวล์ฟ แอร์ลบรูค สำนักพิมพ์ : SRANGER’S BOOK
ราคาปก : 195 บาท
_________________________
ติดตามรีวิวหนังสือเล่มอื่นๆ ได้ที่ https://www.facebook.com/happiestkids.th/ หรือเวปไซต์ https://happiestkids.wixsite.com/ourhome/
Comentários